Misschien bedriegt ook deze keer de schijn en is de man een vredestichter pur sang die bij de frequente ruzies tussen de plaatselijke bakker en slager – twee gerenommeerde en gelauwerde ego’s; een vanwege zijn superbe croissants en de ander vanwege zijn bekroonde paté en zijn gave om het Bretonse weer te kunnen voorspellen – tussenbeide springt en daarbij zelf de meeste builen en schrammen oploopt.
Maar hij kan natuurlijk net zo goed een zachtmoedig filosoof zijn die bij een glas lokale appelwijn vredig contempleert over emoties en gevoelens als liefde en haat en waar en waarom kwalijke zaken als naijver, rancune en zwart-wit denkerij in de menselijke geest wortelen.
Ook als ik terugga naar Pontrieux zal ik naar verwachting niet te weten komen wie hij is en wat hij doet. Toen ik hem een paar maanden geleden zag sprak hij namelijk geen woord, zelfs niet met de mensen waarmee hij aan tafel zat en met wie hij brood, water en wijn deelde. Het lijkt me daarom onwaarschijnlijk dat hij tegen mij, als buitenstaander met een camera in de hand, wel openheid van zaken zou hebben gegeven.
En misschien is dat maar goed ook, want wat niet weet wat niet deert. Intrigerend blijft deze ruwe bolster met of zonder blanke pit echter wel. Maar dat geldt wel voor meer zaken die ik soms dagelijks zie gebeuren en waarvan ik me afvraag waarom men tussen zwart en wit de genuanceerde grijstinten niet meer kan of wil zien.
Maar als het dan echt niet anders kan is het beter het zwart gewoon het zwart te laten. En het wit wit. Laisser faire scheelt namelijk vaak een hoop grijze haren.
Grijze haren, rimpels, korstje op een wond. Niks mis mee. Op ‘t eerste gezicht; jouw beeld.
Komt door de sneeuw, dat zwart-wit denken. Sneeuw toont de contrasten immers sterker.
het achter de elleboog hebben , treffend geschoten in zwart wit
Fraai ellebogen werk. En achter de ellebogen genomen ook nog.
Plaatje.
Oordelen op uiterlijk, we doen het allemaal, ook al heeft het maar een zeer beperkte waarde.
Het is net alsof de man de camera in zijn rug voelt branden en zich omdraait om te zien wat voor snuiter hem bespioneert. Je leeft nog en de camera is nog heel, dus zal dat woeste qua gedrag wel meevallen.
Qua foto wordt mijn aandacht vooral naar dat korstje getrokken.
@Martin:
Op ‘t eerste gezicht; jouw beeld.
Daarom schets ik ook drie voor mij mogelijke werkelijkheden die niet met de werkelijkheid hoeven te corresponderen.
@Thera:
Volgens mij komt het zwart-wit denken in alle seizoenen voor ;-)
@Jacob:
De man leende zich prima voor een zwart-wit omzetting.
@Aad:
Ik weet niet wat er gebeurd zou zijn als ik hem frontaal, dus voor de ellebogen, geschoten had.
Dat zou overigens ook moeilijk gaan vanwege de opstelling van de feesttafels en de drukte.
@!00_Woorden:
Hij ziet er behoorlijk ruig uit maar kwam in zijn gedragingen rustig over.
Toen ik hem schoot zat hij al een tijdje aandachtig naar het gezelschap aan een andere tafel te kijken.
Qua foto wordt mijn aandacht vooral naar dat korstje getrokken.
Dat korstje deed het ook voor mij.
Dit soort ruige types zie je wel vaker in Bretagne maar dan zijn ze meestal onbeschadigd. En dat gaf me dus stof tot een korte overdenking.
Bretange en ruig horen bij elkaar.
Fraaie foto.
Goed portret Koko. Is het wellicht een amateur denker?
Een man van korte metten
Dat korstje……. Ik blijf er naar kijken.
Hij ziet er niet uit als een ambtenaar, meer als een vrije beroeper. Het is ook geen zenuwlijder want hij heeft het korstje rustig laten zitten. Overigens hebben er meer korstjes gezeten in het niet te verre verleden.
Je zou bijna zeggen dat hij met zijn ellebogen werkt, maar dat past niet bij zijn kop. Als hij geen woord zei en die anderen wel, is het blijkbaar een luisteraar. Die zijn zeldzaam.
Nu alle gegevens in de hoge hoed, even schudden, ja, het zal een filosofische visser zijn.
Haha, ‘krabben aan de korst’.
Een rugbyspeler dat zie je direct. Scrumhalf bij de veteranen !
Volgens mij is het een semi-depri-dichter, die het allemaal gezien heeft. Bied hem een borrel aan, een pleister heeft hij niet meer nodig.
Hij heeft lachrimpeltjes. Komt goed.
@Antoinette:
Bretagne is ook een ruig gebied.
Het uiterlijk van sommige Bretonners past zich daar op aan.
@François:
Is het wellicht een amateur denker?
Ik zou bij hem het woord “amateur” niet in de mond durven nemen.
Ik weet namelijk niet hoe hij daarop zal reageren.
@Paco:
Dus een kruising tussen Ab en Bopske, als het ware.
@Fr@ns:
Nieuwe stijl a?
Van dat korstje blijf je af.
Je staat er bekend om dat je daar nog wel eens aan wil gaan krabben.
@Blutch1:
Nu alle gegevens in de hoge hoed, even schudden, ja, het zal een filosofische visser zijn.
Het combineren van de verstrekte gegevens gaat je uitstekend af.
Ik had gisteren nog even overwogen om in het stukje de link met een filosoferende visser te leggen ;-)
@Beus:
Ho Beus, dat is toch de kerntaak van Fr@ns?
@De Stripman:
Wie ben ik om dan nog in twijfel te trekken dat het niet zo is als je het zo stellig met uitroepteken brengt.
@Barbara:
Volgens mij is het een semi-depri-dichter, die het allemaal gezien heeft.
Wow, ik wou dat ik het zelf bedacht had…
Zou zomaar uit een Astérix en Obelix gestapt kunnen zijn.
@VSp: De kortlontige visboer met kakelverse vis uit Lutetia?
Maar stront achter je ellebogen is toch opmerkelijk
Prachtige foto. Ik had hem zelf kunnen maken ;-)
Toch is het robuuste schijn. Ik verdenk deze man er namelijk van dat hij bij Walt Disney’s “Bamby” elke keer weer in tranen uitbarst, wanneer Bamby’s moeder doodgeschoten wordt.
Je hoort dan slechts een verstikt gesnik, waarbij hij zijn hoofd afwendt. Maar toch, dat gevoelige van dergelijke beren. Dat is zeldzaam…
Wat een uitstraling. Zou een collega van Chabal kunnen zijn?
ik moet iemand wel in zijn ogen kunnen kijken voordat ik er überhaupt iets over kan zeggen of fantaseren.
Mooie foto.
Ik denk dat hij nog aan het oefenen is met de pose die Rodin aan hem toebedacht heeft…
Ik word wat paranoia door je nieuwe header… :-~
Ik zie vooral grijstinten ;-)
hem ontgaat niets
foto maakt nieuwsgierig naar zijn gedachten
ik zie alleen een grote knuffelbeer!
Als je teruggaat is dat korstje eraf en herken je hem niet meer ;-)
@Glas, z’n half-zicht-bare-kop is absoluut zeer markant.
Je krijgt er idd zo je eigen gedachten bij wat voor persoonlijkheid deze figuur herbergt.
Wellicht verraden zijn ogen een geheel ander beeld.
Maar, dat blijft dus gissen.
Mijn gevoel zegt, dat het een grote beer is met een klein hartje…….:-)
@ Glaswerk: Tsjonge ! Had ik dat geweten !! Dan had ik veel vaker gebruik gemaakt van uitroeptekens !!! Dan kreeg ik nog veel vaker gelijk !!!! Van iedereen !!!!!
Heer Glaswerk, nu zoudt ge uw naam ook in Glasoog kunnen veranderen. Dit in verband met uw nieuwe hoofd.
Ter illustratie, vroeger had ik een oom met een glazen oog. Dat lei hij des nachts in een kopje water en zette het op het nachtkastje. Uiteindelijk noemde ik hem Oom Glasoog…
Maar, de vischboer uit Lutetia heeft weinig van doen met de man hierboven, lijkt mij.
Een typische man zouden de feministen zeggen. Je had zijn ouder moedertje achter hem nog niet gezien, die vroeg aan hem:
Jean, ca va.
Oui maman, seulement mon coude, voit, il y a une problème.
Mon petit, viens a ta mère.
De mannen om hem heen keken gegeneerd en de stoere vent zei geen woord meer.
Foto’s zijn soms net statistische gegevens, ze liegen of vertellen halve waarheden.
@Fr@ns:
Zeker, het geeft een mens te denken.
@Cor:
Ik had hem zelf kunnen maken ;-)
Volgens mij schieten wij bijna altijd dezelfde soort platen.
Alleen laat ik ze iets vaker op het VKblog zien…
;-P
@Op zoek naar morgen:
Zou een collega van Chabal kunnen zijn?
Ook daarover hulde hij zich in stilzwijgen.
@Doortje:
Jouw bruine ogen – de spiegels van de ziel die je (eer)gisteren op het VKblog plaatste – spraken voor mij boekdelen.
@Grutte:
Ik word wat paranoia door je nieuwe header… :-~
Hoe kan dat nou?
Het is de zuiverste vorm van transparantie die je in de natuur kunt tegenkomen ;-)
@Beeldsprekers:
Dat heb je heel goed gezien.
;-P
@Svara:
foto maakt nieuwsgierig naar zijn gedachten
Daarom maak ik graag af en toe foto’s van mensen, ik heb dezelfde nieuwsgierigheid en dan kan ik er later nog eens over nadenken wat iemand op het moment van schieten zat te denken.
@Mo:
Zal ik bemiddelen?
@Blew:
Verdomd, nou je het zegt.
Dat kan inderdaad een probleem worden…
@Geroma:
Je krijgt er idd zo je eigen gedachten bij wat voor persoonlijkheid deze figuur herbergt.
Precies.
En die gedachten krijg ik zelden bij het zien van geposeerde foto’s, hoewel die vaak (technisch) veel mooier zijn.
@De Stripman:
Ik begin nu ook veel beter te begrijpen waarom !00_Woorden zo vaak gelijk heeft of denkt te hebben ;-)
@JHvD:
nu zoudt ge uw naam ook in Glasoog kunnen veranderen. Dit in verband met uw nieuwe hoofd.
Neen Heer Johan, het zijn kleine nieuwsgierige glaswerken aagjes die allemaal een andere kant uitkijken.
@Sprakeloos:
;-)
Foto’s zijn soms net statistische gegevens, ze liegen of vertellen halve waarheden.
Ik ben erg gecharmeerd van dit soort bijzondere uitspraken.
Waarvoor mijn dank.