Een huid als geshopt schuurpapier heeft ze niet, maar het valt niet te ontkennen dat vele schoonheidspukkels en -vlekjes haar schitterende, vorstelijke, hete lichaam sieren.
Op een mooie dag heeft het centrum van Nijmegen talloze verleidingen te bieden. Zo was het gisteren “Record Store Day”. Dat bood een prima gelegenheid om in mijn favoriete platenzaak weer een stapje te zetten richting een algeheel faillissement.
Voor sommige foto’s moet je ver gaan. Heel ver zelfs. Niet alleen letterlijk maar incidenteel ook in figuurlijke zin.
Wie kent niet het album “Dark Side of the Moon” van Pink Floyd?
Nu heeft de maan overigens wel meer donkere kanten dan die ene die we nooit te zien krijgen – een kant die eigenlijk helemaal niet donker is – en dat geldt op zijn minst voor een fotograaf.
Gisteren riep Vrouwe Ivy “Kijk, wat een schattig maantje”. Dat is wat mij betreft niet tegen dovemansoren gezegd. En aangezien ik vorige week een extender (of teleconverter) gekocht heb, was het gisteravond dus een mooie gelegenheid om die eens op een meer astronomische schaal uit te testen.
Toen ik vanochtend tijdens de koffie een paar weblogs zat te bekijken landde op ongeveer twee meter afstand – de liefhebbers kunnen de exacte afstand uitlezen uit de EXIF gegevens – dit vogeltje bij ons buiten in het gangetje.
Het was voor mij vanochtend een volslagen verrassing om te moeten constateren dat iemand die op professionele wijze dagelijks loopt te krabben aan de korst het krabben aan een paaseitje als een groot probleem beschouwt.
De strak vormgegeven voorgevel van de brandweerkazerne in Wijchen wekt de suggestie dat na een gebluste fik “brand meester” geroepen kan worden dankzij de inzet van high-tech materiaal.
Glaswerk
Woorden en beelden
Beelden die, als het goed is, voor zichzelf spreken, maar mocht het zo uitkomen vergezeld gaan met een stukje tekst.
De foto's zijn over het algemeen uit de hand geschoten met een Canon DSLR camera en uiteraard wat glaswerk.
