Glaswerk
Woorden en beelden
Beelden die, als het goed is, voor zichzelf spreken, maar mocht het zo uitkomen vergezeld gaan met een stukje tekst.
De foto's zijn over het algemeen uit de hand geschoten met een Canon DSLR camera en uiteraard wat glaswerk.
erg sfeervol
Het zal er vandaag heel wat minder sfeervol uitzien zonder zon.
Ik mag het graag zien, zwart-wit fotografie, en doe regelmatig zelf een poging…
Portretten met name kunnen er extra mooi door worden, door het wegnemen van onrust in het beeld, o.a.
Een geslaagde opname, mooi tijdloos van sfeer, en veel evenwicht in de grijstinten.
Vind ik, tenminste…
Voor met name portretten vind ik ZW nog steeds de mooiste vorm van fotografie.
In dit geval is ZW ook functioneel omdat het accent meer op de lijnen, vlakken en patronen komt te liggen. Verder vind ik de brandtrap wel aardig afsteken tegen de lucht.
Mooi in zwart/wit, maar duidelijk minder in kleur, vooral de felle rode kozijnen en deurposten storen.
Ik heb ook een lichte voorkeur voor de ZW plaat.
Maar anderen zullen daar wellicht weer anders over denken.
mooie schaduw, ook!
Je hebt er oog voor, ik wist het wel.
Ja, al die kleuren leiden maar af ! We kunnen proberen ze te verbieden. Misschien is de gedoogpartij daar wel voor te porren…;o)
Ik betwijfel het.
In een zwart-witte wereld krijgt namelijk het blonde haar van de heer Wilders last van vroegtijdige vergrijzing. Misschien dat hij daarom zijn wereldbeeld op de multi-kleuralistische werkelijkheid meegedogenloos gaat herzien ;-)
Zwart-witte denkbeelden heeft ie al…
Dus een extra kleurspoeling is aan hem wel besteed.
En voor wie het niet bevalt: er is altijd nog de nooduitgang :-).
Zo is dat.
Hoewel een zekere vaardigheid in wentelen dan wel een pre is.
Persoonlijk hou ik toch wel meer van wat kleur in het leven.
Nog even afgezien van al dat gedoe om die kleurchip te bij tijd en wijle te vervangen door een zwart-wit chip.
Strak lijnenspel, dat weer wel!
Dat is een van de voordelen van werken in RAW: je kunt achteraf er nog alle kanten mee op.
Vroeger was dat wel een hoop gedoe in het donker omdat je vaak moest wisselen van filmrolletje.
Prachtig. Je ziet er gewoon diepte in. Probeer t zelf ook wel eens, zwart wit of sepia maar ben nooit echt tevreden. ;) meer proberen denk ik.
Niet iedere foto leent zich voor een vertaling naar zwart-wit, sepia of duotoon.
Ik zie vaak vooraf wanneer een foto in ZW beter tot zijn recht kan komen dan in kleur, maar in andere gevallen is het gewoon zaak om dat uit te proberen om er een beetje gevoel voor te krijgen
Welaan, Heer Glaswerk, uw kleurenbeeld is werkelijk een lust voor het oog. De rode deuren steken mooi af tegen de rest. Doch de zwart/wit afbeelding is eveneens niet te versmaden.
Ik heb de beide beelden eens uitvoerig bekeken en kom tot de conclusie dat het ZW-beeld iets op mijn huidige woonsituatie lijkt, het kleurenbeeld daarentegen lijkt er in de verste verte niet op.
Uw brandtrap is wel aardig uitgevoerd, mijn brandtrap is iets anders, ook in gebruik. Dat weet ik omdat ik vaak de brandtrap neem. Dit in verband met het lange lopen naar de eigenlijke uitgang. Die is ongeveer acht deuren ofwel zo een tachtig meter verderop, waarna ik dezelfde afstand buiten weer terug moet lopen en nog een stuk verder, om bijvoorbeeld een brood te kopen. Vandaar de brandtrap. Het scheelt aldus zo een 160 meter loopwerk…
Ach, Heer Johan, als ik zo Uw verhaal meelees, is het meer een broodtrap dan een brandtrap, waar ge zo dankbaar gebruik van maakt… :-)
U vriendelijk groetend, Bartholomeus
Naast de broodtrap, Heer Bartholomeus, ook nog een kattentrap en een van-alles-wat-trap.
Niet te verwarren met de familie Trapp… <8-:)
(en, neen, geen balletje-trap)
Het scheelt aldus zo een 160 meter loopwerk…
U bent niet de enige.
Op het appartementencomplex waar ik de galerij geschoten heb maken de meeste bewoners gebruik van de brandtrap omdat men dan direct bij de geparkeerde automobielen uitkomt. Via de voordeur moet men een stukje omlopen.
Het curieuze was dat de bewoners erop hebben moeten aandringen dat de stalen deur die op de begane grond de brandtrap kan afsluiten in eerste instantie permanent op slot zat. Bijzonder vervelend als er brand uitbreekt en men de betreffende sleutel niet voorhanden heeft.
Van binnen uit is er geen sleutel nodig. De deur gaat normaal open. Van buiten uit wel. Maar dat is niet zo erg, dan loop ik door en kan ik de brievenbus nazien.
Alhoewel, laatst zeeg ik de brandtrap af en zag dat de beneden-buurvrouw druk doende was onkruid weg te halen.
Aangezien met de meeste bewoners het contact meestal bestaat uit “Goedendag” of zo iets dergelijks, heb ik haar ook niet verteld dat ik naar de friture ging om er enkele porties patates frites te halen. Bij terugkomst was de beneden-buurvouw verdwenen en de poort gesloten…
Welaan, heer Johan, wie geheime (a)culinaire missies onderneemt kan wel eens voor een gesloten deur komen te staan ;-P
Voor je het weet woon je in een TBS-kliniek….
,,,,
dus
Er staat geen waxinelichtjeshouder op.
Derhalve?
Ah, dus dat is nou een fotogalerij.
Ik vind het een nette foto, maar hij mist spanning, iets waar je oog aan blijft plakken. Het is een moeilijk uit te leggen wat er dan precies mist.
Off-topic:
Weer in de lucht. Vannacht was de internetverbinding weggevallen (geen DNS server) en is zo even pas hersteld.
Als het een fotogalerij zou zijn had men er ook wel foto’s opgehangen. Overigens vind ik “fotogalerij” een merkwaardig woord, misschien dat jij er ook last van hebt omdat je er aan refereert.
Het is een moeilijk uit te leggen wat er dan precies mist.
Dat zijn de lastigste opmerkingen.
Het doet me denken aan de tijd dat ik mijn eerste artikel aan het schrijven was. Mijn mentor zei toen “Ik zou het anders opschrijven”. Zonder verdere toelichting ;-)
Misschien dat je het later op de dag wel weet te verwoorden.
Ik kan het wel iets anders verwoorden, hoewel het lastig is om het heel concreet te maken.
De foto is netjes vanwege de lijnen (recht, haaks, etc.) maar de lijnen leiden nergens heen. De zichtlijnen komen uit bij een blinde muur. De schaduwpatronen laten je niet denken hoe het zit, omdat het hek dat ze maakt ook in beeld is en een voorspelbare schaduw geeft. Er is niets anders dan “het gebouw”, niets dat ermee contrasteert. Ja, er is lucht, maar in grijstinten valt die achtergrond toch min of meer weg. Er zou iets afwijkends moeten zijn. Een lullig plantje aan de balustrade, een verlaten kinderfietsje, een verdwaalde man of vrouw, graffiti…
Bij een “goede” foto (relatief begrip, ik weet het) blijft je oog ergens aan kleven en/of wordt je van het één naar het ander geleid. In deze foto focussen mijn ogen nergens op en dwaal ik als het ware door het beeld zonder dat ik het in me opneem. De voorstelling is wat hij is, daar kun je dan ook niets aan veranderen. In dat opzicht heb je dan ook een nette foto gemaakt, alleen zou ik (subjectief natuurlijk) het geheel niet spannend genoeg gevonden hebben voor een foto.
Ik vraag me dan ook af wat jij ziet. Ik bedoel, je plaatst de foto, dus zie je er iets in. Iedereen heeft zijn eigen manier van kijken. Mijn boeien niet alleen de overeenkomsten (het intersubjectieve deel waardoor sommige foto’s door heel veel mensen als mooi ervaren worden) maar ook de verschillen. Ik heb dat overigens ook met sommige bekende/beroemde fotografen. Dat ik totaal niet zie wat zij zien in een bepaald beeld, bedoel ik.
Het is me duidelijker geworden wat je bedoelt. Je bent beter in het verwoorden van opmerkingen/kritiek dan mijn andere, wetenschappelijke mentor.
Een lullig plantje aan de balustrade, een verlaten kinderfietsje, een verdwaalde man of vrouw, graffiti…
Ik had mijn dochter kunnen vragen om er te gaan staan.
Maar dan had ik waarschijnlijk de galerij niet meer hoeven te fotograferen ;-)
Ik vraag me dan ook af wat jij ziet. Ik bedoel, je plaatst de foto, dus zie je er iets in.
De kleurverdeling (die te zien is op de gelinkte foto) vind ik wel aardig, maar uiteindelijk ging mijn voorkeur uit naar de zwart-wit versie.
Verder de verdeling in vlakken, de lijnen, en het schaduwpatroon op de grond dat de foto naar het midden toe een soort snelheid geeft. Waarbij ik het deel rechtsboven (de wenteltrap die afsteekt tegen de lucht) “iets” vind hebben, misschien had ik daar ook meer het accent op moeten leggen.
In dat geval had ik echter een crop moeten maken (ik had maar 1 foto gemaakt) en dat probeer ik tegenwoordig zoveel mogelijk te vermijden omdat dat me dwingt om tijdens het fotograferen al de “beste” kadering te kiezen en niet achteraf.
Ik heb dat overigens ook met sommige bekende/beroemde fotografen. Dat ik totaal niet zie wat zij zien in een bepaald beeld, bedoel ik.
Dan ben je niet de enige.
Zo zit ik af en toe met verbazing te kijken naar het werk van een aantal fotografen die meedoen aan Grote Paul Huf wedstrijd. Er zit mooi werk tussen, dat zeker, maar er komen ook plaatjes voorbij die men dan ook nog eens in drieën heeft geknipt zodat het in het keurslijf van een samenhangend drieluik past.
Maar !00, wellicht komt dat gebrek aan “het” niet kunnen zien omdat wij beiden niet kunst-academisch gevormd zijn ;-)
mooi
eigentijds
waar de hokjes en de geest één zijn
nu nog eens worden ;-
@ 1oo woorden….. het is de ….. :-)
Mooi, een echte Svaraanse verdichting onder mijn fotoblogje.
Thanx.
Leuk patroontje op de grond!
Maar goed dat ik het patroontje eergisteren vastgelegd heb.
De komende maanden is het waarschijnlijk ter plaatse niet meer te bezichtigen.
De magie van zwart/wit weer eens bewezen.
Mooie gezegd Ingrid, ZW heeft inderdaad een zekere magie.
Mooie foto. Maar er zou meer spanning in zitten als je het niet precies in het midden had gefotografeerd, wanneer e.e.a. meer schuin zou lopen. Maar misschien is dat al tig keer hierboven gezegd (ik heb reacties niet gelezen)
Ik zal de volgende keer – als ik weer bij mijn dochter ben – een ander standpunt uitproberen. Als op dat moment tenminste de zon schijnt ;-)