Met de kop tussen de stampers
[25]
Geplaatst 25 juli 2012
21:40 uur
door Glaswerk
Tags: bloem, een klont van geel als blok aan het been, hommel, kop, macrofotografie, meeldraad, natuurfotografie, stamper, stuifmeel
Reacties: 25
Glaswerk
Woorden en beelden
Zoeken
-
Recente publicaties
Kalender
Categorieën
- fotografie (280)
- glaswerk (291)
- vkblog (155)
- woordbeelden (114)
- zwartwit (26)
Trefwoordenwolk
architectuur ardèche bloem bretagne dood druppel electrabel erasmusgebouw eve of destruction frankrijk Frank Zappa gebroeders van limburg festival glaswerk hdr heyendaalseweg kleur kunst lente licht lijnen lucht macrofotografie mariken van nieumeghen nachtfotografie natuur natuurfotografie nijmegen oba panorama perspectief podia en musea pontrieux reflectie regen schaduw ssgn strand verbouwing verval vkblog vlakken vrouw waal water zonMetablok
Weblogs
- 100_Woorden
- Aad Verbaast
- Actuality
- Antoinette Duijsters
- Appelvrouw
- Barbara Jansma
- Bart
- Beeldsprekers
- Bert Deben
- Beus
- Blewbird
- Cor Lodewijk Uitham
- De Stripman
- Dianne Soli
- Discutantes
- Draver
- François Labarbe
- Geert-Jan Bogaerts
- Geroma
- Grutte Pier
- Hanneke
- Helena
- Het Dagelijkse Nu
- Het Triumviraat
- Ina Dijstelberge
- Ingrid van den Bergh
- Ivy
- Jacob Hesseling
- Johan HvD
- Koylisblog
- Kuifje Simon
- Landheha
- Lasja
- Lebonton
- Marcel-Jan Krijgsman
- Martin Broek
- Mathijs Hendrix
- Meneer Opinie
- Pierra
- Prometheus
- Ramirezi
- René Louman
- Ron Roelandt
- Satuka
- Sprakeloos
- Svara
- Tante Til
- Vroems
- Wim de Bie
- Zelfstandig Journalist
ja, zo’n brommelding kan zich helemaal verliezen in zo’n bloem. In mijn stokrozen bijvoorbeeld, daar kunnen ze lekker in rondwalsen tot ze puilen van het stuifmeel. Maar bij de weg, Willem dit is een subliemen foto, vaag en scherp mooi verdeeld en die kleuren (blauw en oranje zijn complementair maar dat weet je vast al).
ja, zo’n brommelding kan zich helemaal verliezen in zo’n bloem
In tegenstelling tot de meeste insecten willen hommels nog wel eens een paar seconden op dezelfde plek blijven zitten. Maar gelukkig hebben we in Nederland nog altijd de wind om het macrowerk tot een uitdaging te maken.
Thanx.
Mooie foto van een van mijn favoriete diersoorten, de hommel!
Bij mij gonzen ze 12 uur per etmaal in de bloeiende lavendelstruiken, met zijn tienen tegelijk, zo’n beetje.
Een leuk gezicht, soms zijn ze zo amechtig van al dat lekkers, dat ze ‘effen moeten zitten’ op de tegels voor de struiken… :-)
Ik zie ze graag, kortom!
In fotografisch opzicht zijn hommels anders behoorlijke lastpakken: als fotomodel zijn ze namelijk te dik ;-)
Overigens, afgelopen week zaten hier sinds lange tijd weer eens bijen in de tuin.
Bijen! Wat leuk, ikzelf zie ze helaas nog maar zelden. Dat het niet goed gaat met de bijenstand in Nederland is geloof ik een understatement…
Wepsen, díe mogen wel wat minder! :-)
Wespen zijn ook niet bepaald mijn vrienden, hoewel ze zeer macro-waardig zijn.
Het voordeel van deze plus size models is dat ze wat groter zijn dan de meeste andere insecten, waardoor je er net iets minder bovenop hoeft te zitten.
Mooie kleuren, maar ik mis de kop toch wel een beetje.
Nederland is inderdaad niet het meest makkelijke land voor macrofotografie in de natuur. Als het al een keer min of meer windstil is, laat het licht vaak weer te wensen over, zeker als je een klein diafragma nodig hebt om voldoende scherptediepte over te houden. Aan de andere kant is het ook wel weer prettig fat het niet al te eenvoudig is, anders zou iedereen het kunnen en dan is het toch net iets minder leuk.
Ik vroeg me al af waarom ik je nog nooit bij de sport heb gezien :-)
Dit schetst een beetje waarom mijn macrolens ver-weg-thuis niets ligt te doen. Ik vrees dat ik de lol er ook niet van in zie om een half uur op m’n knieen te zweten voor die ene scherpe wants-in-actie, of vijf minuten voor een scherpe Liliaceae Ordinalis.
Ik zit gewoon tussen de andere dikke-mannen-op-leeftijd die het allemaal ook kunnen en dat is meestal beregezellig.
Tja, sport…
Als je sport op een beetje niveau wilt zien moet je veel reizen, moet je betalen om te mogelijk kijken, moet je god op je blote knieën danken als je een telelens en een monopod mee naar binnen mag nemen, mag je sowieso nooit op de plekken staan waar je de mooiste foto’s kunt maken en zijn de lichtomstandigheden vaak volkomen kut. Als je in een bepaald wereldje zit en een perskaart hebt zal het ongetwijfeld anders zijn, maar voor de doorsnee amateur is het erg behelpen om een beetje aardige sportfoto’s te maken vanaf de tribune.
De vrije natuur heeft ook zo zijn beperkingen, maar daar kan ik wel heen als het mij uitkomt, hoef ik geen entree te betalen en kan ik de andere mannen op leeftijd vermijden zodat ik minder ouwehoer, meer fotografeer en een halve dag weg kan zijn zonder hoge barrekening (van ouwehoeren krijg ik altijd erg veel dorst).
Fotografie moet wel een beetje lijden in zich hebben, als het te makkelijk wordt, heeft het geen waarde meer.
Ik vrees dat ik de lol er ook niet van in zie om een half uur op m’n knieen te zweten voor die ene scherpe wants-in-actie…
Dat is toch ook een vorm van sportfotografie? ;-P
Mooie kleuren, maar ik mis de kop toch wel een beetje.
Ik ook enigszins, maar het model wilde niet meewerken.
Fraai.
Dank je.
Meesterlijk ! Het loont ook echt de moeite om even in te zoemen…;o)
Saillant detail in dat opzicht is dat de 100mm macro geen zoemlens is, dus zul je zelf nog iets dieper door de knietjes moeten.
Mooie plaat weer Glaswerk.
Bij de titel “kop tussen de stampers” en “size matters” denk ik meteen dat dit een opbouwende serie gaat worden die gaat eindigen met “olifant in de porseleinkast”.
Aad, don’t challenge me…
Thanx.
de Stampertjes! Die hadden een prominente rol in Pluk van de Petteflet!
Ha, die met de matrassen op de vloer van de woonkamer en waarvan de vader vaak frietjes met appelmoes ging halen.
Een paar dagen geleden vond ik zo’n 7 stervende hommels in het gras. de dag ervoor was het aardappelveld naast ons besproeit met gif…..
Ik heb een hommel opgebaard en een foto gemaakt…daar lag de dappere strijder met een tasje gevuld met stuifmeel….:(
Helaas veroorzaken insecticiden en pesticiden veel te veel collateral damage.
Ben ooit (?) ook eens met ‘n kop tussen de stampers gekomen; toen stond ik er niet gekleurd op.
Gezien jouw avatar is dat grotendeels nog steeds het geval ;-P
De zon schijnt geloof ik weer eens in Nederland en gelijk is het hommeles ;-) Heeft in de verte wel iets weg van de nieuwe coiffure van Ineke van Gent, die nog ff aan het paars wil lurken. (5-of-50)
Brede grijns.