Het fotograferen van onder andere dit plaatje heeft me vandaag een slapend en daarna tintelend been opgeleverd.
Voor de rayonhoofden en de voortvarende ijsmeesters van de Elfstedentocht moet het dooien overdag gecombineerd met een matige vorst ‘s nachts een regelrechte ramp zijn die zelfs de meest geharde Fries in zilte tranen kan doen uitbarsten.
Voor iemand die vandaag met een camera op pad is gegaan kan het kwakkelweer echter leuke plaatjes opleveren. Ik kon het dus niet laten om er een paar te schieten. En dan niet van die weidse en in druipend wit verstilde landschappen, dat kunnen anderen namelijk veel beter, maar enkele detailopnames van de sneeuw, of wat daar nog van over was, zonder daarbij de macrolens te gebruiken.
Wat mij betreft mag het na deze korte periode van dooi weer gaan vriezen dat het kraakt. Want als ik namelijk ergens niet tegen kan dan zijn het Friese mannen die starend naar het smeltende ijs op de Bonkevaart in Leeuwarden collectief een potje beginnen te janken. Laat me dus alstublieft dat larmoyante beeld bespaard blijven.
Je zou bijna gaan denken dat het gezegde “groen van jaloezie” is uitgevonden door een fotograaf met een analoge of digitale bos- en landschapsfobie. Ik wel althans.
Waar andere fotografen – op het VKblog lopen er ook enkele rond – het groen, met eventueel het zwerk daarboven, vaak fraai op de gevoelige plaat weten vast te leggen zie ik meestal door de bomen het bos niet meer. De overdaad aan groentinten heeft dan een verlammende uitwerking op mijn rechter wijsvinger waarmee ik de ontspanknop van de camera bedien.
Blijkbaar bestaat er dus niet alleen in de wondere wereld van de bloemen- en plantenverzorging zoiets als groene vingers. Toch heb ik een tijd geleden enkele pogingen gedaan om een uitbundige hoeveelheid lover in vele groenschakeringen boven een vrij gladde waterspiegel te schieten.
De foto hierboven is een resultaat daarvan. En wat je onder deze tekst ziet kun je beschouwen als een projectie van de gedachtenkronkels die ik krijg wanneer ik wandelend door de natuur geconfronteerd wordt met al dat verdraaide groen.