De dag verstreek, Contrillibus, Hermux-Tantamoq en Zelda waren zoals gewoonlijk bezig met hun dagelijkse bezigheden, wat rondhoppen, wormpjes pikken en kijken of er een nieuwe kom Rijst onder de veranda weggezet was. Want kippen vergeten snel. Zo heb je er vier en dan zijn er nog maar drie. Wat maakt het uit? Dat komt namelijk omdat ze een heel kleine hers hebben.
Toen het donker werd keerden ze gezamenlijk terug naar het Nachthok en schurkten liefderijk tegen het zieke comateuze zusje aan. En ze vielen allemaal bijna meteen in een heel diepe slaap.
De volgende ochtend ontwaakte Nox als eerste. Nog steeds met erg veel hoofdpijn, maar ze voelde wel dat ze nog leefde. Ze wist ook dat ze dus geen HaaVijfEnEen had, anders was ze namelijk niet meer wakker geworden. Ook dat had ze ergens ooit eens gelezen in de stapel vergeelde kranten. En naarmate de dag vorderde voelde Nox zich steeds beter worden. Haar vleugels deden bijna geen pijn meer en eigenlijk had ze ook wel weer zin in een beetje Rijst.
Voor de aandachtige lezertjes: het is later gelukkig allemaal nog goed gekomen met Nox. Het was wel even schrikken, dat wel, wie denkt er nou aan dat zijn of haar kip H5N1 kan krijgen?
Nox niet dus en gelukkig maar ook!
7 comments
Skip to comment form
Ik ben van mening dat het misschien toch verstandig is om Nox in rust tot slapen te brengen. Een zieke kip behoord naar mijn idee niet meer tot de gewoone kip maar tot de katogorie soep kip of eventueel gebraden kip. Zijn jullie na het lezen van mijn reactie van de zelfde mening dan wil ik Nox wel tot slaap brengen. Nee nee ik ben de turkse slager niet:))))
Nee, deze mening delen wij niet. Maar dank voor de reactie, je bent de 1e!!!
…vorige week had ik zoon zelfde gevoel als Nox! Veel sinaasappels en een paar kopjes koffie verder ging het gelukkig ook al weer beter. En net als bij Nox verdween mijn hoofdpijn. Het lijkt me dat mijn hers er niet te veel onder geleden heeft.
Gelukkig maar.
Ach, arme, arme lieve Nox, gelukkig kwam het weer goed, kippen zijn (net) kinderen, met af en toe een hele enge vreselijke bangmakende ziekte en dan de volgende dag weer rennen, vliegen, zingen en springen!
@Amelie: Leuk dat je in ons blogverleden aan het graven bent ;-)))
(Pas)
Pas, wat is er mooier dan lekker graven en spitten in het verleden….!! ;-D
@Amelie: ;-)))
(Pas)