Wat? Ja! Wad. Weer heb ik toegegeven aan een langdurige verslaving. Zaterdag weer wadgelopen. Saai! Elke keer hetzelfde? Nee, elke keer anders. Dus laat ik jullie maar weer eens vervelen met een fotoblog.
Om 11.45 uur moesten we ons melden in de Vissershaven van Lauwersoog, nadat een eerdere afspraak voor deze tocht (Brakzand naar Schiermonnikoog) op 1 juni niet was doorgegaan wegens gebrek aan belangstelling. Misschien was het de tijd. Want om te wadlopen heb je laag water nodig. En op 1 juni betekende dat om 7.00 uur melden in de haven. Dat is erg vroeg, als je eerst ruim twee uur moet rijden.
Hoe dan ook, deze tocht zat behoorlijk vol. De boot dus ook. Stipt om 12.00 uur voeren we de haven uit, vergezeld door een trouwe meeuw.
Geen wad te zien, alleen een onafzienbaar klotsende zee. Toch legde de kapitein na een half uur de boot stil. De ladders werden overboord gezet: hier is het, hier stappen jullie uit.
Het bleek minder erg te zijn dan het leek. Het water kwam tot iets boven de knie. Maar vanwege een lage luchtdruk stond het water 25 cm hoger dan normaal, dus zouden we de hele wandeling door een laagje water lopen.
De boot kon niet al te lang blijven liggen, want het water trok zich snel terug en eenmaal aan de grond gelopen had ze minstens 6 uur moeten blijven.
Schuim aan de rand van een snelstromende redelijk diepe geul.
De oever hier was zo modderig dat ik, terwijl ik de foto maakte, langzaam in de modder wegzakte. Toen ik een stap probeerde te zetten stond ik tot aan mijn enkels weggezogen en viel dus achterover. Gelukkig hield ik mijn hand met de camera omhoog, maar daar zat ik: met rugzak om, plat in de modder en ik kon met geen mogelijkheid meer overeind komen. Dan is het maar goed dat je daar niet alleen loopt….
Deze geul was breed maar nog niet zo erg diep. Het water stroomde behoorlijk en is echt warm! Doordat de Waddenzee zo ondiep is warmt het water flink op.
Deze geul was een stuk dieper en leek ook erg breed voordat we er overheen gingen. Het water kwam tot onder mijn oksels, de rugzakken moesten op het hoofd. De kinderen moesten zwemmen (en vonden dat helemaal niet erg!).
Het laatste stuk is zwaar. Je loopt een hele tijd langs het eiland, in de richting van de veerdam maar het lijkt alsof je niet opschiet. Dan eindelijk toch het vaste land en de laatste kilometers naar een boerderij om de voeten af te spoelen en te wachten op de bus naar het dorp Schiermonnikoog.
De schapen kijken niet meer op van een wadloper meer of minder.
Na het spoelen en omkleden op een boerderij vol koeien en – oh, bevrijding! – de natte zanderige schoenen vervangen door luchtige sandalen hadden we een uurtje tijd voor een welverdiend biertje op het terras. Traditioneel gaan we zitten bij ‘t Aude Boathus, waar ditmaal Ierse livemuziek was. Om zeven uur voeren we weer terug naar Lauwersoog, onder het toeziend oog van onze trouwe meeuw. Dezelfde?
Tot de volgende keer, meeuw! Tot gauw.
Ivy
Jul 07
Ik heb het weer gedaan
Geef een reactie
Ivy
Poefjesblok
31 comments
Skip to comment form
Hey Ivy.wat oedig om deze tocht te ondernemen…maar wel heel erg genieten voor jullie. De foto’s zijn prachtig. Een ervaring om nooit te vergeten. Groet.
Zwolly: jij bent snel ;-)))
Het was heerlijk! Zonnig, zwoel windje. Beter dan nu……
Kijk ook even naar dit recente persbericht
http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1255066.ece/Dit_jaar_niet_wadlopen_naar_Schiermonnikoog#1
oh, zo alleen plaatjes kijken zonder nat te worden, daar hou ik wel van. moedig, hoor!
@Ivy: Ik heb weer heel wat waddigs en wattenwolkigs gemist zo te zien… ;-)))
Tzo,
Kokopelli
Erg mooi ! Maar ik ben blij dat ik het vanuit mijn droge woning kan bekijken. Het verschil tussen geul 1 en geul 2 is op de foto ook niet direct duidelijk. Alleen als je heeeel goed kijkt zie je de mensjes kopje onder gaan…;o)
Ivy, Heel mooie fotoreportage! Wat een ruimte, rust en vrijheid daar.
Naarmate je de foto`s naar beneden scrollt wordt de lucht steeds blauwer:
Hemels blauw…..
Mooie foto’s ivy en fijn dat jullie een leuke dag gehad hebben. Koko heeft weer wat gemist:-)))
Maar vandaag was op het nieuws dat het wadlopen verminderd zal worden, oa door verdieping van de geulen.
Een tocht waarbij je echt voor verrassingen komt te staan, je weet niet hoe diep het is en waar je nou weer je voeten neerzet soms. Maar lijkt me wel een unieke belevenis om te doen. Het liefst met echt laag water, maar ja voor een échte wadloper is dat nat worden geen probleem begrijp ik.
Lijkt me dat je er heerlijk schoon gevoel aan overhoudt, in de zin van schoongemaakt van stress en hoofddingen.
hartelijke groet, Coby
Moedige vrouw!
Ik ben zelf meer een heidemens dan een waddenmens, vreesch ik..
Mooi die strakke horizon, waar zie je nu zoiets. Een heel avontuur, vooral als je ook nog foto’s wilt maken. Leuk om mee gewaddengelopen te hebben.
Groet,
Zwolly: ik las het vanmorgen. Die lange tocht heb ik nooit gedaan, wel de genoemde vanaf Brakzand en dat is al zwaar genoeg ;-)) En diep, inderdaad. Vanaf Lauwersoog moet je ook echt de vaargeul door dus met iets lagere luchtdruk zal dat dus al niet meer kunnen.
Maria-D: omdat het zo warm is, is het heerlijk om nat te worden. Alleen dat natte zand in je schoenen….
Koko: geniet jij maar van de foto’s ;-))) Je mist tenminste de spierpijn.
Stripman: meestal probeer ik mensen op foto’s te vermijden. Het klopt dat het verschil miniem is, maar toch al gauw een halve meter ;-))
Smokey: zo ging het ook echt: toen we aankwamen was het zwaar bewolkt, alleen in het westen een streepje blauw. Maar in de loop van de dag trok dat helemaal weg tot inderdaad een stralend hemels blauw.
Antoinette: de meeste tochten blijven wel bestaan, alleen de langere zijn er uit gegooid. Maar eigenlijk gingen die al vaak niet door vanwege te weinig animo…..
Coby: vooral de kuilen en de modder zijn verraderlijk, het water is schoon maar niet helder, je ziet niet dieper dan 10 cm. Vandaar dat altijd een gids met een stok voorop loopt. Echt helemaal droog wordt het nooit, je houdt de geulen. Zo diep als nu heb ik het nog niet eerder meegemaakt, meestal loop je hooguit tot je knieën door het water.
En je waait inderdaad letterlijk en figuurlijk helemaal schoon van binnen, en van buiten stroomt het water.
Linda: dat dacht ik zelf ook, ooit. Maar sinds ik mijn eerste waddentocht deed ben ik verkocht, mede om de reden die Coby geeft. Nergens is de lucht zo schoon en de zee zo zacht. En het idee, dat je over de bodem van de zee loopt waar een paar uur geleden het water nog boven je hoofd klotste en over een paar uur weer zal doen……. Een soort gat in de tijd. Horloges tellen niet, mobieltjes hebben geen bereik.
Pierra: nergens! Het is zo superplat en wijds en je hebt geen idee van afstanden. Elke stap is het uitzicht, de lucht en het licht anders. Magisch!
Mooi verslag, jullie waren vast wel moe, na zo’n hele dag sjouwen door die zware nattigheid… :)
En een grote groep, dat was ook wel stimulerend, denk ik…..
Groet Bart
Bart: minder moe dan ik had verwacht, eerlijk gezegd. Ja, wel spierpijn zondag. En het was een goede groep, iedereen deed enthousiast mee ondanks het diepe water en iedereen had de goede schoenen aan. Alleen op het eind zag je de slinger steeds langer worden.
Zoonlief zat al hoog en breed op de boerderij met zijn schoenen uit toen moeders het erf opstrompelde ;-)))
Leuk je waddenfotoimpressie, Heyta. :) Ik heb nog nooit een wad van dichtbij gezien, laat staan erop gelopen, geeft mooi de sfeer weer met meeuw en schaapjes op het droge. Maar om 7:00 uur daar zijn en beginnen! Dan sla ik de nacht wel over, denk ik. ;-) Het eindigt goed met terras en Ierse livemuziek.
Mooie foto’s!!!
Ik heb er ook van genoten, volgend jaar weer?
Marjelle: nog nooit een wad gezien…. Oei! Neem Beer een keertje mee uitwaaien in het Werelderfgoed ;-)). 7 uur beginnen is idd erg vroeg, maar er is een speciaal wadlopershotel en een camping in Pieterburen (waar de organisatie zit). Ook voor als de tocht pas laat eindigt, of voor nachttochten.
Louzzzzz: volgend jaar pas? ;-)))
Fijn dat je het leuk vond, we boften ook super met het weer!
De foto’s komen nog wel jullie kant op, je staat er zelf ook mooi op tot halverwege in het water. En de spiegel is ook leuk geworden. En dan wil ik van jullie graag het badeendje ;-)))
heerlijk om te doen
nog een kop koffie bij van der Werff gedaan?
dank voor de sfeerbeelden
gr. hippo
Hippo: niets voor kleine kinderen maar verder idd heerlijk om te doen.
Nee, we zaten er schuin tegenover, het Aude Boathus, dat vind ik zo’n gezellige Schierse stek, daar ga ik altijd heen als ik op Schier ben.
Het klinkt heel goed en de foto’s zijn verrukkelijk. Ik heb besloten, dat als ik de volgende keer meega een zwemband meeneem om mijn rugzak droog te houden. Of een zo’n opblaasbaar ligbed. Als het me dan teveel wordt, kun jij me een stukje voort trekken. Doe je wel toch? :-)
Niets leukers dan wat lopen
Thera: ohja, dat zie ik al helemaal voor me! En dan lig jij daar met een tropisch drankje terwijl ik door de modder ploeg ;-))))
Paco: helemaal mee eens!
Het is toch een beetje het Uitverkoren volk en de zee die wijkt…
Indrukwekkend! Wie weet gaan we het ook nog eens doen…
Alib: ja, het is dat de zee nog net niet in golvende muren naast ons omhoogtorende zoals in die film…. even kwijt welke dat was, zo’n spektakelfilm.
Catharina AM: doen, zeker weten! ook prima met kinderen te doen, er liepen er nu ook een stel mee van hooguit 10, 11 jaar.
Ik vind nr 3 een bjoetie
Zich: dank je! Het tegenlicht was prachtig en het water warm. Tjee, ik krijg heimwee als ik de foto’s zo terugzie.
Niet ingelogd, want tijdelijk even op mijn werk ondanks dat de vakantie als is losgebarsten.
Ik vind het een hele prestatie, Ivy.
Je hebt er een leuk, prettig verslag van gemaakt.
De foto’s erbij maken het tot een mooi geheel.
Toppie.
Groetje:-)
Ha, Geroma! Qua prestatie valt het mee, hoor. Het tempo ligt laag. Het vermoeiendste is dat je dus geen moment kunt gaan zitten omdat overal een laagje water staat.
De uitzichten maken echter weer veel goed en het geeft wel een heel voldaan gevoel, om ‘voet aan land’ te zetten.
Volgend jaar weer!