(met kat speciaal voor Bart, e.v.a.)
Hoewel de stapels Kythiriaanse foto’s liggen te verstoffen op de plank (kan dat nog, in dit digitale tijdperk?), of juist omdát de foto’s uit Kythira in grote stapels voorradig zijn, heb ik nog steeds niet de tijd en de rust gevonden om daar een gedegen blog van te maken. Het is te veel, de informatie die ik kwijt wil, de foto’s die ik daarbij wil uitzoeken. En dus gebeurt er niets. Maar intussen gebeurt er natuurlijk weer van alles, waarover ik dan eigenlijk ook een blog wil maken maar ja, Kythira ligt nog te wachten dus kan ik daar niet over schrijven.
Vicieuze cirkel, noemen ze dat wel. Of, zoals ik een gewaardeerd medeblogster laatst al zag verzuchten: ik heb juist tevéél om over te bloggen. Zo ben ik ook tegen een bloggersblock aan gelopen. Niet uit gebrek aan inspiratie maar juist uit een overdaad aan materiaal.
Dus wilde ik gisteren eigenlijk mijn fototoestel niet meenemen naar de hei. Maar ben ik blij dat ik het wel heb gedaan.
Gistermiddag, zondag 20 september, was een heerlijk warme nazomerse dag. Omdat de koningin naar Nijmegen kwam leek het ons een goed idee onszelf naar elders te verplaatsen, er is tenslotte maar plaats voor één van ons beiden, nietwaar? Dat hadden we beter niet kunnen doen, we waren duidelijk niet de enigen die er zo over dachten. Zowel op de heen- als op de terugweg reden we van de ene file naar de andere, de A50 stond helemaal vol. Op weg, en weer terug, naar het ouderlijk vakantiehuisje aan de rand van het bos in Epe.
Eenmaal daar aangekomen bleek het toch wel mee te vallen met de volheid van Nederland. Omdat het huisje al snel in de schaduw van de hoge omringende bomen ligt, gingen we naar de Tongerense Hei. En hoewel we geenszins de enigen waren, was de rust en de ruimte overweldigend. En stonden de gentianen te bloeien als stukjes gevallen hemelblauw, zonder dat iemand ze geplukt had.
Ik bied jullie aan, een stukje rust en natuur. Van Ivy, aan alle bloggers. Met als toetje de kat die ik vrijdag toevallig tegen het lijf liep.
De Tongerense Hei. De lucht lijkt dreigend maar het was heerlijk weer.
Het lijkt zo’n droog landschap, heidevelden, maar her en der liggen vennetjes met zonnedauw en wollepluis en bossen biezen.
Elk jaar op dezelfde plek bloeien de gentianen. Vanaf half augustus tot eind september spikkelt de hei hemelsblauw op een stukje grond van een paar vierkante meter. Verder zie je ze nergens.
Mijn lievelingsboom, een berk op de hei.
Het was nog wel een beetje paars maar op een afstand lijkt de hei alweer bruin.
En als toetje, een Limburgse kat.
Sep 21
Hei
Laat een reactie achter bij Brontosaurus Reactie annuleren
Ivy
Poefjesblok
38 comments
Skip to comment form
Mooie witte Limburgse kat. Kan zo figureren in het witte plaatsje Thorn.
Miauwde de kat met een "zachte g"? Alle katten blazen wel daarmee:)))
Gentianen op de heide; staat er ook eentje bij Nox ?
Smokey: de kat knorde en blies niet ;-))) Het was een bij-vriendelijke imkerskat.
Mooi, de gentiaan, inderdaad zó hemelsblauw!
Het was heerlijk weer gisteren, ik vond het een stuk lekkerder dan zaterdag (je moet toch wat te zeuren hebben), toen het me veuls te broeierig warm was (ik had drie uur achter elkaar in de tuin gewerkt, ‘s middags, op het warmst van de dag dus, en plofte bijna…).
Te veel onderwerpen, ideeën en foto’s kan zeker, ik herken dat maar al te goed, en…het geeft ook een soort blogblok, ja, absoluut…;-)
De Limburgse witte, zonovergoten kat staat er leuk, ontspannen bij…overbelicht geeft niks, dat is niet te voorkomen. Helemaal witte én helemaal zwarte dieren, ze zijn bijna niet naar je zin te fotograferen, blijkt maar al te vaak… :).
En ik hanteer maar de stelregel: als het dier leuk en aansprekend op de foto staat, is perfekte scherpte en belichting mooi meegenomen, maar niet per sé altijd noodzakelijk voor een geslaagde opname…
Groetjes, Bart – en dankjewel, voor de witte kat! :)
ik had de hei afgescrold naar een verborgen kat, stond hij gewoon in de tuin van het laatste plaatje, voor Bart natuurlijk weer :-).
Als je fototechnisch een beetje actief bezig bent maak je al snel teveel. De oplossing is heel eenvoudig, gewoon maar een deel publiceren. ‘
Welk deel? Waar je zelf het meest zin in/aan hebt.
En van mijn vakanties zet ik sowieso een selectie op Photobucket.com voor de diehards.
Maria-Dolores
Gelukkig stond er: …voor Bart e.v.a.… :)
Anders zou ik me nog bezwaard gevoeld hebben…
Bart: zwarte katten worden wit op de foto, witte katten nóg witter. Maar dit was idd de leukste foto van hem (haar?), een andere, beter belichte foto stond ze met haar koppie in de struiken.
Ik had zaterdag ook in de tuin gewerkt, stapels takken op de oprit zijn weer het resultaat ;-)))
Maria-D: bij katten moet ik altijd aan Bart denken, gek he? Bij ganzen en lammetjes trouwens ook…..
Catharina A-M: de fotoselectie is ook zo dag-uur-minuut-afhankelijk. Meteen na publiceren denk ik altijd dat ik beter die andere had kunnen nemen. Op photobucket is een idee, natuurlijk.
Bart: er zijn zoveel kattenliefhebbers, maar jij staat bovenaan ;-)))
Ah, zucht de hei, de heide… Nog een zucht.. En dan ook nog een kat als toet!
En de Griekse blogs, die komen wanneer ze komen..
Linda: jij hebt vast ook hééle mooie landschapjes gezien….. maar de hei, ja, de hei….
En voor het vervloekte stadje heb ik op jou gewacht, natuurlijk!
Zit vooral het blauwe bloemetje te bestuderen, mijn moeder wilde mij vroeger Gentiana noemen, nou, nu zie ik een echte, wel erg mooi.
En de poes is prachtig bijna magisch.
Zilvertje: het bloemetje is prachtig, de kleur…. die krijg je niet op een foto. Gentiana als naam is wel heel apart, klinkt bijna Romeins.
Die poes was bijzonder. Zo wit heb ik ze nog nooit gezien, ook heel bleekgroene ogen. En ze was niet doof.
Je mooie foto’s roepen herinneringen op aan mijn verblijf vorige week op de hei onder Nijmegen. Ik verbleef daar in een huisje in het bos. Heb o.a. gewandeld op de Overasseltse heide en vennen. Prachtige en zeer herkenbare beelden op je foto’s. Ik was trouwens ook nog één dagje in Nijmegen zelf, heb een wandeling met een gildegids gedaan door een stuk van de oude stad. Bijzondere stad, ik was er nog nooit geweest. De bouw daar is zo anders dan hier. Ik heb hetzelfde als jij, als ik bepaalde dieren zie, denk ik ook aan Bart.
hartelijke groet, Coby
Mooie plekjes heeft NL toch.
Geinig dat heel Nijmegen vlucht wanneer de koningin in aantocht is (duiken! anders ziet ze ons!)
groet,,
cor
Coby: Overasselt is ook heel mooi, jammer alleen dat je daar steeds de snelweg hoort. In Epe is het echt stil op de hei.
Nijmegen heeft idd mooie plekjes, niet zoveel meer, maar qua stad is het wel gezellig en kleinschalig.
Cor: ‘this town ain’t big enough for the both of us …’
Nee joh, we hadden helemaal niet in de gaten dat er wat bijzonders was tot we de eerste file binnenreden en overal bordjes ‘Waalbrug afgesloten’ zagen. Typisch weer de verkeerde dag om de deur uit te gaan maar ja, toen was het al te laat en zaten mijn ouders te wachten.
Ik ben heús niet bang voor de koningin ….. (sprak zij flink)
De hei, wat een nostalgie naar mijn eerste vakanties, als klein kind. Mooie foto’s en een compleet verslag met de paddo’s van Kokopelli.
Groet,
Pierra, de hei blijft prachtig, vooral in deze tijd van het jaar. En ach, ja, Koko en paddo’s ;-)))
PS wegens traagstroperigheid heb ik het inloggen vandaag verder maar opgegeven.
Zijn er meer met problemen?
Dan weer verdwijnt mijn hele layout, dan weer zijn avatars of foto’s verdwenen, en inloggen duurt eindeloos… pfff
Om maar niet te spreken van de tijd die het duurt om een reactie op te sturen, en de helft van de tijd te merken dattie verdwenen is…..
@Ivy: Oh, is het weer eens zover? Tot en met verdwijnende reacties aan toe? Hoe lang is dat al (weer) gaande???
Zal ik dan nog maar één keer aan de Mantis-bel gaan trekken dan? Hoewel ik daar voor geen meter zin in heb eigenlijk… (*zucht*)
Tstrakkies,
Kokopelli
Koko: bij mij sinds een uur of 12, daarvoor was het wel traag maar verder ‘normaal’, sinds tussendemiddag lukt inloggen niet meer, zie ik sommige avatars en foto’sniet, staan reacties de ene keer in Times Roman en de andere in Arial.
Bij de vorige reactie was mijn reactieschermpje heel klein, waren de streepjes tussen de verschillende reacties verdwenen en waren de links blauw (hoera!!!).
Ook was de balk met knoppen grijs, en even later helemaal verdwenen en stonden alle links in ‘gewone’ letters bovenaan…..
En nee, inloggen lukt echt niet, ik probeerde het net nog…..
Het is weer een vreemde zaak… (*noggun hele diepe zucht*)
Tja, zeker als jij mij wordt en ik mij niet meer ben. Hellup…..
@Ivy: Ach, van die dingen dus… ;-)))
Het zal I.E. wel weer wezen, dan…..
belachelijke smapwoorden mopper-mopper
@Ivy: NieEee, mijn reactie van 15:09 uur was verstuurd vanuit IE…
Prachtig de hei en de berk is ook mijn lievelingsboom.
ja de klokjesgentiaan groeit nog steeds op sommige plaatsen in de heide. Vooral daar waar het nog een beetje nat is.
Hei, dit jaar niet aan toegekomen, daarom extra leuk.
Antoinette: mooi he, die slanke berken. Ik vind ze in elk seizoen prachtig.
De Tongerense Hei is de enige plek hei waar ik de klokjesgentiaan ooit gezien heb. In Wageningen noch hier in de buurt, hoewel de hei hier ook best vochtig is (zoals Coby kan beamen ;-))
Rene: het kan nog net, het bloeit nog een beetje.
Vooral die laatste i schattig
Paco: dus jij schaart je onder de e.v.a.? ;-)))
Dat heb ik nu ook!
Er liggen nog zoveel foto’s, gedichten
ideetjes, verhalen ofwel blogjes…….
ben blij dat ik niet de enige ben…
die gentianen heb ik hier (rond Gieten)
nog nooit gezien
práchtig!
en tegen een poezenlijfje lopen…heerlijk!
:)
Annet: geen gentianen rond gieten?
Die witte was ook echt een poezelige poes, ze bleef maar met ons meelopen, op excursie bij een imker (zie je wel, heb ik wéér een blogonderwerp laten liggen …;-))
Maar dat is dus wel een probleem ja, zoveel materiaal dat ik als een ezel tussen twee hooibergen steeds sta te aarzelen welke ik zal pakken en er komen steeds maar hooibergen bij….
Hei-ta, bedankt voor je rust-en-natuurfoto’s vol zonnedauw en wollepluis met een poezelige afsluiter. :))
Marjelle: graag gedaan, zo kunnen we over-en-weer landschapjes uitwisselen, toch? ;-))
Idd, en ik ben nu ook wel benieuwd naar foto’s van wild-galopperende paarden op uitgestrekte goudgele stranden… vooruit, één paard is ook al prima. ;)
Oei, dat is lang geleden dat ik wild over het strand en de hei galoppeerde. Bovendien heb ik daar geen foto’s van want de stranden en de hei waren uitgestrekt én eenzaam ….. mag een slaperig shetlandpony’tje ook?
Dus hier de vergezichten… Geen paddenstoelen e.d. En je hebt al het medevolk uit beeld weten te houden. Nou, rust heerst er en veel wind lijkt er niet te zijn. Het was een mooie dag, dat blijkt.
Groet, O.
Oliphant: gek genoeg was er nauwelijks medevolk. Ja, op het brede pad met fietspad er langs leek het even druk, maar doe 7 stappen de hei in en je bent alleen. Geweldig, en dat midden in Nederland!
Een slaperig shetlandpony’tje klinkt wel erg vertederend.
Ja he, daar word ik altijd net zo hebberig van als alpacaatjes ;-)))