kap van de molen

Wie vanuit het zuiden, via de St. Annastraat, Nijmegen binnenkomt ziet op een goed moment aan zijn linkerhand een markant herkenningspunt. De St. Annamolen verwelkomt als een rietgedekte reuzin met zwaaiende armen elke bezoeker. Tot enkele maanden geleden. Toen waren opeens de wieken verdwenen. En niet veel later was ook de kap eraf zodat de molen als een onthoofde misdadiger treurig langs de kant van de weg stond.
 
Het kruispunt van de St. Annastraat en de Hatertseweg is al heel oud. Op oude kaarten van Nijmegen zie je lange wegen, vermoedelijk in die tijd nog zandpaden, vanuit verschillende richtingen als een spinnenweb naar de stad trekken. Op de kruispunten van zulke wegen ontstonden buurtschapjes. Vaak rondom een herberg of pleisterplaats. Eén van die buurtschapjes heette Sint Anna. Een kleine verzameling huizen, gegroepeerd rondom … nee, geen molen maar een klooster.
 
De Sint Annamolen komt ergens anders vandaan en staat er zo’n honderd jaar. Het vervoer en de herkomst vormen een verhaal apart, dat een andere keer verteld zal worden. Nu zijn de kap en de wieken aan de beurt.
 
Want hoewel die kale molen het ergste deed vrezen – veel molens zijn immers ten onder gegaan door gebrek aan onderhoud en de middelen daartoe – lagen gelukkig afgelopen zaterdag de wieken en de kap alweer klaar.
 
De kap heeft een nieuwe constructie en een gouden deklaag van vers riet gekregen. De balken van de wieken zijn vernieuwd en stralend wit geverfd.
 
Dus als straks de Sint Annastraat weer verandert in de Via Gladiola en de blikken van velen gericht zijn op de intocht van de Vierdaagse, zal ook de Sint Annamolen weer wenken met haar nieuwe wieken en haar gouden kap, stralend in de zon en een welkom baken op weg naar de laatste kilometers.

De nieuwe kap. De wieken liggen op de voorgrond.

Dit trieste beeld is dus binnenkort verleden tijd.

Ivy


PS: voor Beus en andere geïnteresseerden: ik ben om. Voortaan ga ik door het leven als ‘klein glaswerk’ met een heuse spiegelreflexcamera Canon 500. Lenzen verwisselen begin ik niet aan …… voorlopig ;-))